Prawdy i mity o Bieszczadach;

Gmina Cisna jest jednym z najpiękniejszych zakątków Polski. O niej się mówi,o niej się czyta ,o niej śpiewają piosenki i do niej się tęskni. Stachura i Hłasko to bieszczadzkie mity. Słynna ''Siekierezada albo zima leśnych ludzi'' rozgrywa się w lasach okolic Głogowa, a nie na bieszczadzkim wyrebie jak sadzono. Stachura był w Bieszczadach tylko raz w 1973 r. Pozostała po jego pobycie w Cisnej słynna knajpa pod nazwą ''Siekierezada''. Stachura napisał w swoich dziennikach o Bieszczadach ''JEST NA CO POPATRZEC...'

' M. Hłasko był przypisywany Bieszczadom, a w rzeczywistości pracował w bazie transportowej w Bystrzycy Kłodzkiej co opisał w ""Następny do Raju.'' Prawdą jest natomiast bliskie powiązanie Fredry z Bieszczadami. Jego ojciec urodził się w Hoczewiu nad Sanem. Fredro pisał w swoim pamiętniku cyt. „ Zwiedzaliśmy szałasy po odległych górach,gdzie nas częstowano bundzem i bryndzą. Byliśmy przekonani,że w każdym parowie musi być przynajmniej jeden niedźwiedź''. Podczas I Wojny Światowej przez Bieszczady maszerował Jarosłav Haśek , co znalazło swoje odbicie w ''Przygodach dobrego wojaka Szwejka''. Oddział Szwejka zatrzymał się w Sanoku na obiad.. Bieszczady po II wojnie światowej to region symboliczny- mekka dla banitów,przestępców i wrażliwców uciekających przed światem i cywilizacją. Bieszczady PRL-u to temat wrażliwy ideologicznie i propagandowo. Każdy mógł tam zamieszkać , ale nie każdy mógł pisać o Bieszczadach. Lektura szkolna ''Łuny w Bieszczadach" Jana Gerharda miała jednoznaczną wymowę propagandową , przez co dziś jest trudna do strawienia. Posłużyła komunistom do usprawiedliwienia okrytej złą sławą akcji 'Wisła''. Dziś polecam opowiadania Jerzego Janickiego /tego od Matysiaków/ pt; ''Nieludzki doktor''.Jest w nich prawda o leśnych ludziach, błyskotliwość i poczucie humoru. Po 1989 r Bieszczady przestały być tematem strzeżonym. Było wiele interesujących publikacji o Bieszczadach do których wrócimy. Mam wrażenie i przekonanie że literacko Bieszczady są jeszcze nieodkryte i prawdziwe cuda jeszcze przed nami. To co jest w naszych oczach i oczach zachwyconego wędrowca musi przerodzić się w genialną opowieść o tym nadzwyczajnym zakątku świata,do którego wkrótce pojedziemy. j.hawliczek