28 września odbyła się XII Inauguracja roku akademickiego. Inna niż wszystkie poprzednie, niemniej jednak wyjątkowa i niezwykle uroczysta. Posadziliśmy kolejne drzewo w Parku Sybiraków tworząc powoli „aleję platanów trzeciego wieku”. Następnie udaliśmy się do ZOK-u, gdzie odbyła się druga część naszej inauguracji. Po odśpiewaniu starej pieśni studentów Gaudeamus przystąpiliśmy do najprzyjemniejszej części naszej uroczystości – nadania tytułów „Honorowy Członek Ząbkowickiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku” dla pierwszej damy naszego Uniwersytetu – Felicji Wołyńskiej, która realizuje się twórczo poprzez plastykę i słowo literackie brała również udział w wielu tematycznych konkursach i wystawach, oraz pierwszego dżentelmena Włodzimierza Jankiewicza- naszego górskiego przewodnika, dla którego góry są "całym światem", Założyciela Klubu Miłośników Gór przy Ząbkowickim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Swoją miłością do gór zaraził wielu naszych słuchaczy.  Po dekoracji Felicja zwróciła się do zgromadzonych słowami:

Szanowni Państwo, Droga Prezes, Najmilsi Seniorzy!
Bardzo wzruszył mnie dzisiejszy gest. Dziękuję za serdeczność i najcieplejsze słowa, które onieśmielają bogactwem treści. Przyznaję najszczerzej, że mój czas na Uniwersytecie uważam za piękny i bardzo ważny, bowiem rozkwitłam tutaj psychicznie i twórczo. Ktoś mądry powiedział „Nie sztuka być młodym, ale sztuka być starym” Właśnie ową sztukę studiowałam na Ząbkowickim Uniwersytecie razem z Wami. On dawał mi pole działania, angażował, motywował i wierzył we mnie. Wykorzystałam tutaj swoje możliwości, mnożyłam pomysły literackie, wyżywałam się w interpretacji słowa przed widownią i w ten sposób spełniałam marzenia. Był to czas odkrywania siebie na nowo. Jako kobieta wiecznie nieśmiała odważyłam się być sobą. Czasami nie wierzę, że ośmieliłam się wydać 6 tomików, w tym 5 w okresie studiów na ZUTW. Po prostu nadal dojrzewałam. A wiekowa kobiecość to akceptacja siebie w każdej wersji bycia. Obiecuję, że nie zapomną aktorskich występów i imprez oraz super udanych wycieczek zagranicznych i krajowych. Będę się cieszyć, jeśli pozostanę z Wami w kontakcie. Droga Grażyno oraz Koleżanki i Koledzy dziękuję, że rozumieliście moją nadwrażliwą osobowość. Czułam się tu jak w przyjaznej rodzinie. Uniwersytetowi zawdzięczam duchowe odmłodzenie. To nic, że kalendarz bezwstydnie alarmuje stan konta i doradza by się wyciszyć. Właśnie to odmłodzenie uważam za wielki dar dla pulsującej wciąż kobiecości i męskości. Nie wierzmy kalendarzom. On nas nie zna. Dziękuję za uśmiechniętą starość w krainie młodości w Ząbkowickim Uniwersytecie Trzeciego Wieku, któremu oddała serce i energię Grażyna Kwiecińska, wspaniała przewodniczka „po ugorach” trzeciego i czwartego wieku. Życzę, aby nadal się sprawdzała w tym ciekawym fachu pod hasłem „UŚMIECH, TERAPIA I REALIZACJA SIEBIE czyli DINOZAURY W AKCJI”. Felicja Wołyńska 28.09.2020.
Po takim wystąpieniu pozostały już tylko oklaski. g.k. Fotorelacja Z. Kwieciński