Kiedy marzec zamiast wiosną zaskoczył nas koronawirusem, nikt nie spodziewał się, że izolacja będzie taka uciążliwa i trwała tygodniami. Szok i ogromne zaniepokojenie przed nieznanym nam dotąd wirusem, jego możliwościami sponiewierania naszego i tak nadszarpniętego przez wiek zdrowia, skutecznie zamknęły nas w domach. Obawa o siebie i bliskich. Pierwsze dni, to niepewność jutra. Kolejne zakazy, najdotkliwsze to chyba brak kontaktu z drugim człowiekiem. Ten, z którym jeszcze wczoraj siedziałeś przy stoliku, czy jechałeś razem na wycieczkę autokarem, stał się dla ciebie zagrożeniem. Nagle musimy zachować dystans i omijać się z dwumetrowym zapasem. Świat stanął na głowie. Odwołane wszystkie zajęcia, spotkania i wyjazdy Rozmowa telefoniczna, komunikatory wszelkiego rodzaju, spotkania on – line, to wszystko to tylko namiastka spotkania i bycia z drugim człowiekiem. Szczęśliwi ci, którzy mają zdolność odcięcia się od rzeczywistości i choć przez kilka godzin dziennie uciec w świat marzeń. Pewnego dnia narodził się pomysł, aby prezentować na naszym profilu facebookowym „Trzeci Wiek” prace, które powstają w zaciszach domowych, które dają wytchnienie w tym zwariowanym czasie, które pokazują nas i nasze zdolności . Jesteśmy, żyjemy, pracujemy i mamy własne pomysły na „jak zabić nudę: Tak jak w klasie uczeń jest wywoływany do tablicy, tak i u nas słuchacz ma pokazać swoją pracę. Wiele osób pragnie pozostać anonimowe, część swoje prace chowa głęboko w szufladzie, ale są i tacy, którzy bez namysłu zaprezentowali swoje dokonania. Tak powstała jedyna w swoim rodzaju „Internetowa Galerie Trzeciego Wieku”, w której prezentujemy prace naszych mistrzyń igły, szydełka, pióra i pędzla. Pokazujemy zwykłych, a jednak niezwykłych ludzi, którzy mają pasje, wytyczają cel, do którego dążą małymi krokami. A efekty ? Spełnienie, zadowolenie, zachwyt, westchnienie i podziw dla wytrwałości wśród tych, którzy jeszcze nie odkryli swego talentu i nie poznali własnych możliwości.g.k.